خلاصه کتاب:

فاخته جان؛ آن روزها تو فاخته بودی و من کبوتر جلد پنجره‌‌ای که به سوی مهد تو گشوده می‌شد. این عاشق عاطل و باطل، شب تا صبح و صبح تا شب را به امید دیدار آن دو گوی سیاه که شبسیاهش را به سحرگه امید گره می‌زد، کنار همان پنجره می‌گذراند. آه! کلمات عاجزند از توصیف حس زیبای کنار رفتن پرده‌ای که مرز بود میان چشمان‌مان!

خلاصه کتاب:

«رؤیاها ساخته شده‌اند تا برآورده شوند!» رؤیاهایت بزرگند؟ کوچکند؟ اصلاً هیچ رؤیایی داری؟ رؤیاداشتن زیباست؛ اما نکته‌ای هم وجود دارد. همیشه در خوبی، بدی هم هست. در روشنایی، سیاهی پرسه می‌زند. در زیبایی، زشتی نهفته است وَ... در رؤیا، کابوس نیز پنهان است! پس مراقب رؤیاهایت باش، قبل از اینکه به‌سمت تباهی برود!

خلاصه کتاب:

من قلم به دست می‌گیرم و می‌نویسم احساساتم را اعتقاداتم را حتی انحرافاتم را… می‌نویسم برای تو و شاید مهم باشد که تویی که می‌خواهم بخوانی حتی نگاهی به مُتونم می‌اندازی یا نه! من می‌نویسم! خواندنش را به دیده منت بپذیر!

خلاصه کتاب:

همه هستی من آیه تاریكیست كه تو را در خود تكرار كنان به سحرگاه شكفتن‌ها و رستن‌های ابدی خواهد برد «فروغ فرخزاد»

خلاصه کتاب:

من، گم شده‌ام! درکوچه پس کوچه‌های خیال‌ها و آرزوهایم همه جا تاریک است. من، ترسیده‌ام! نه از تاریکی که از صدای زمزمه دست‌هایم ترسیده‌ام. تو را صدا می‌زنند!

خلاصه کتاب:

مقدمه دلنوشته آرزو مطار:

سوگند به عشقی که همچو شراره‌ای آتشین در دلم رخنه کرده است؛ من آماده‌ام تا همچو عقابی، پرواز را آغاز کنم. آغاز پروازی پرشور که با مهری ناگسستنی در آسمان‌ها شروع می‌شود! سوقم می‌دهد به سوی پرواز. اوج گرفتن آسان است، لیک شروع سخت است! اما می‌دانی، ذوق رسیدن به آرزوهایم، من حاضرم تا بیکران‌ها حتی بی بال پرواز کنم و عین افسانه ققنوس از بین بروم!

خلاصه کتاب:

مقدمه: سرانجام تو منجر به تاراج من شدی و پایانِ تو شروعِ پایانِ من بود... سایه‌ی یک تیره‌ ابر که باران چشمانم بود؛ بر روی صفحات کبود روزگار و خاطراتمان می‌بارید. این تاراج، شروع یک فصل سرد و نژند بود که درون یک کلمه‌ی حزین و تکراری، در تمامی دقیقه‌ها که نه، در وهله به وهله‌ی لحظه‌هایم خلاصه شده: «بی ‌تو» «بی‌ تو» «بی‌ تو» «بی ‌تو» «بی ‌تو…»

خلاصه کتاب:

چشم می‌بیند و قلب زجر می‌کشد؛ و این‌گونه است که هرچه از ذهن رد می‌شود را ثبت می‌کنیم!

خلاصه کتاب: خیس می‌خورد یادت، در ژرفای تاریکی... میان انبوهی از ناله‌های باد و گریز آسمان از وحشت... نیستی و نخواهی آمد، می‌دانم که نمی‌شود! به کمک کشیده می‌شوم تا پرتاب به غم نشوم. در دورترین‌ها، شاید هم نزدیک به تویی که جز وهم هیچ نیستی.

خلاصه کتاب:

مشکی!

چرا قلب مشکی نیست؟

مگر نه اینکه قلب تمام احساسات را در خود دارد و مشکی هم تمام رنگ ها را؟

اصلا از نظر من جهان هم مشکی است!

• ثبت نام
• بازیابی رمز عبور

• جدید ها
• نظرات
• تگ ها