همیشه در تنگنای یک خاموشی مطلق، روشنایی عمیقی نیز وجود دارد؛ اما گاهی داشتنِ این روشنایی زیبا، تاوان هم دارد. همانطور که یک چیز خوب، بدی هم دارد! جنگ تمام شده است؛ ولی همچنان دشمنان باقی ماندهاند. خونها ریخته شدهاند؛ ولی هنوز هم خونها برای ریختهشدن فراوانند و زندگی برای یک روح مرده، باز هم میتواند معنای زندگی داشته باشد! و اما اینبار و در این داستان، شیطان دیگر کیست؟ شیطانِ اهریمن و هیولای خونخوار، کیست؟
صندوقچهی قدیمی مادربزرگ همیشه مشغله فکریاش بوده؛ صندوقچهای که هیچگاه اجازهی دیدن محتویات آن را نداشت. اما این صندوقچه با مرگ ناگهانی مادربزرگش و شوکی که به خانوادهاش وارد میشود، حال به دست او افتاده و با دیدن محتویات آن، چیزی که هیچگاه تصورش را هم نمیکرد، با تشویش و نگرانی راهی یزد میشود؛ به امید اینکه بتواند حقایق را آشکار کند.
از یک آشوب شروع شد، آشوبی که زندگی همهی ما را به یک ویرانه بدل کرد. آشوبی که از یک گذشتهی پنهان سرچشمه گرفته بود. گذشتهای که همانند ریشههای زهرآلود، به سرنوشتمان رسوخ کرد و زهر خود را به هر نحوی به همهی ما چشاند، اما در این میان شیرینترین اتفاق زندگیمان رقم خورد؛ اتفاقی به شیرینی یک عشق... .
در پس پردازش مغز از حقایقی که وجود دارند، مسائل طوری در ذهن ما پابرجا میشوند که هیچ نقطه انطباقی بر اصل خود ندارند. حالا که او بیشتر از یک نفر را درون خود جای داده، به ناچار با جاری شدن خون سمت اهداف آن اصوات حرکت میکند. میان همهی رنجشهایی که سوزش دستانش به دور جان دوپایان تحمیلش میکنند، مغز به ناچار از پانسمان کردن جراحت حقیقتی که سالهاست بهبود یافته دست میکشد؛ حقیقت وجود مادر.
رامینی که حدود دو سال است حافظهی خود را از دست داده، درگیر مسائلی میشود که ریشه در گذشتهی خودش و مرگ فردی دارند که در نوزده سالگی، چشم از دنیا بسته. آروین دوستی که از بچگی همراه رامین بوده، کنارش است تا گذشته را به یاد آورد؛ در حالی که رامین به طور کامل حافظهاش را به دست نیاورده است. حالِ رامین، کمک پدر همان پسری که در نوزده سالگی بر اثر سانحه مرده را میطلبد تا حقایق روشن شوند؛ هرچند که خودِ رامین این موضوع را نه میپذیرد، نه انکار میکند.
موجودی غریب در این مغز لانه کرده است. قیام او پس از انتخاب تولد در بدن یک میزبان، برای شروع جوانی امیرعلی دردسرساز میشود. میزبان او بجز یک آدمیزاد تکراری، چیز دیگری نیست. انسانی که به دست به دنیا آورندهی خود در هم شکسته و سالها را در فقر محبت سپری کرده، به فردی با ژنتیک مختل تبدیل میشود. ژنتیک مختل او را وا میدارد که دنیای نفرتانگیز و زیر لایههای پر از پوچی و پلیدی آن را بیشتر از چیزی که باید باشد، بفهمد و تحمل کند.
شیطان جاودان، در سکوت ترسناکش عالم را نگریست؛ او ایدهای داشت! عالم هستی را نابود سازد و کیهان را بر پایهی پندار پلید خودش بسازد. در میان دریایی از ناامیدی، شش قهرمان قیام کردند تا آخرین باریکهی نور امید در دل جهان باشد!
خودم را میان ظلمات ابدی گم کردهام. نمیدانم کجا هستم و یا کِی اینجا آمدهام، فقط میدانم از آغاز این ماجرا دارم فرار میکنم، فرار از طلسمی که دنبالم نیست؛ چون زنجیرهایش از گردنم آویزان است، من همراهم میبردمش. دلیل فرارم را همراهم میآورم . من چشمانم را به خون آغشته کردهام و اکنون وقت زجرکشیدنم است.