پست های ویژه
افسوس که طالع شوم آنان، تنها یک فام داشت. آن‌ها پا بر تارهایی نهاده بودند که آواز مرگ‌بار آنان را فرا می‌خواند و حتی قهارترین بازیکنان هم جان می‌دادند و جان می‌گرفتند. شیطنت‌هایی که اندک‌اندک قربانی سرنوشت می‌شدند و مظلومانی که بی‌گنه در آذر اقیانوس سرخ در انتظار یاری از سوی دیگران بودند.
روزی روزگاری منی بودم که فقط خدایش را داشت و دیگر هیچ... .
