مرده‌ها باهاش حرف می‌زنند و او آرزو می‌کند که خفه شوند. ماری* همیشه متفاوت بود. او دوست داشت عادی باشد؛ اما می‌توانست صدای ارواح را بشنود که این باعث می‌شد، هرگز نتواند مانند دیگران باشد...

من صداهای متعددی می‌شنوم، سکوت و صدا! دیوانه‌وار این چرخه ادامه داره. نمی‌دونم این کلمات اهریمنی از کجا سرچشمه می‌گیره؛ ولی قطعا کسی پشت این پرده ایستاده؛ شاید یک نفر شاید هم چندین نفر! "صدای شیطان رو حس کن! اون درون سرت نیست، درون رگته!(9101)"

مردی در حال بازگشت است؛ دیگری گندی که اولادش پدید آورده را جمع می‌کند؛ یکی هم در این میان دل‌شکسته است. خانواده‌ای بی‌خیال و پر امید‌؛ جمعیتی که به ندرت و استثناء می‌شود در آن فردی را یافت که افسرده باشد؛ کسانی که زندگی‌شان بر هم قلاب شده و اگر هوای دیگری را نداشته باشند، همه‌شان بازنده بازیی هستند که سرنوشت‌هایشان برایشان خواب دیده‌اند؛ خوابی که یک‌وجب روغن رویش داشته باشد؛ البته در واقعیت خواب که نه! به هر حال ضرب‌المثلی بود در همین مایه‌ها... .

زمانی که سورن، از انتظار کشیدن برای جرعه‌ای آرامش خسته شده بود، شخصی متفاوت از دوردست‌ها پیدا می‌شود تا در عمارت بزرگ خانواده‌ی سورن کار کند. در همین منوال، او برادرش، پاره‌ی تنش را از دست می‌دهد. بی‌رمق‌تر از همیشه، نمی‌داند با خانواده‌ی آسیب‌پذیرش چه کار کند؛ اما کسی در همین حوالی، به کمک او می‌شتابد.

زندگی می‌گذرد؛ پس بخندیم تا خوش بگذرد. خاطره‌های شیرین، همیشه چاشنی لبخندت می‌شوند، مثل قصه ما که سر دراز داشت و داستانمان هم که پر از حرف بود. داستان ما از جایی شروع شد که مهاجرت من برایم خوش‌آیند شد. خوش‌آیند شد؛ چون با چهار نفر درست شبیه خودم آشنا شدم. قرار بود تو قصه من و اون چهار نفر اتفاقات زیادی رقم بخوره، اتفاقاتی که شروعشون از مدرسه بود!

من، گم شده‌ام! درکوچه پس کوچه‌های خیال‌ها و آرزوهایم همه جا تاریک است. من، ترسیده‌ام! نه از تاریکی که از صدای زمزمه دست‌هایم ترسیده‌ام. تو را صدا می‌زنند!

هیجان چه کم و چه زیادش کنار کسی که بیشتر از جونت دوست داری، هیچ‌وقت خطرناک نیست! حتی اگر منجر به مرگت بشه، برات خوشاینده. چون می‌دونی در حالی مردی که داشتی می‌جنگیدی! این داستان، قصه مرگ و زندگیه. قصه انتقام یه پسر از پدرش و یه پسر به‌خاطر پدرش. و نکته مهم اینه که اونا توی این راه پر خطر تنها نیستن! یه گروه هم عازم همین راهن، راهی که تهش معلوم نیست ولی مسیرش قشنگه. یه گروه حرفه‌ای آموزش‌دیده پلیس‌؛ در مقابل یک باند خلافکار فراری! حال باید ببینیم این آدما برای انتقام گرفتن، با هم کار می‌کنن یا سد راه هم می‌شن! و آخر این ماجرای خونین به کجا ختم می‌شه.

مقدمه دلنوشته آرزو مطار:

سوگند به عشقی که همچو شراره‌ای آتشین در دلم رخنه کرده است؛ من آماده‌ام تا همچو عقابی، پرواز را آغاز کنم. آغاز پروازی پرشور که با مهری ناگسستنی در آسمان‌ها شروع می‌شود! سوقم می‌دهد به سوی پرواز. اوج گرفتن آسان است، لیک شروع سخت است! اما می‌دانی، ذوق رسیدن به آرزوهایم، من حاضرم تا بیکران‌ها حتی بی بال پرواز کنم و عین افسانه ققنوس از بین بروم!

نرگس که تمام هم و غم زندگی‌اش دفتر و کتاب هایش بود، سرنوشتش را به دست کسی می‌سپارد که در این راه ناخواسته، خط قرمز های زندگی‌اش که ناراحتی پدر و مادرش هست را نشانه می‌گیرد و تقدیرش طور دیگری رقم می‌خورد.

مقدمه: سرانجام تو منجر به تاراج من شدی و پایانِ تو شروعِ پایانِ من بود... سایه‌ی یک تیره‌ ابر که باران چشمانم بود؛ بر روی صفحات کبود روزگار و خاطراتمان می‌بارید. این تاراج، شروع یک فصل سرد و نژند بود که درون یک کلمه‌ی حزین و تکراری، در تمامی دقیقه‌ها که نه، در وهله به وهله‌ی لحظه‌هایم خلاصه شده: «بی ‌تو» «بی‌ تو» «بی‌ تو» «بی ‌تو» «بی ‌تو…»