پست های ویژه
این داستان، ماجرای زنی درد کشیده را روایت می‌کند که عشق او به پسرعمه خود منجر به ارتکاب گناهان و جرم‌های بسیار شد.
گاه در خلوت انبوه افکارم را پشت‌سر می‌گذارم و تنها به یک چیز می‌اندیشم: -در آن‌طرف مرز چه می‌گذرد؟ ندای درونم به آنی، مواج‌وار گلوگاهم را می‌فشارد و با بی‌میلی لـ*ـب می‌زند: -مرزهای دروغ را که جابه جا کنیم، واقعیت را می‌یابیم و اگر مرزهای واقعیت را برهم زنیم دروغ را! نهایت سکوت می‌کنم و قدم به مرزهای ناشناخته‌‌ای می‌گذارم که روزی سعی در انکارشان را داشتم.
خودم را میان ظلمات ابدی گم کرده‌ام. نمی‌دانم کجا هستم و یا کِی اینجا آمده‌ام، فقط می‌دانم از آغاز این ماجرا دارم فرار می‌کنم، فرار از طلسمی که دنبالم نیست؛ چون زنجیرهایش از گردنم آویزان است، من همراهم می‌بردمش. دلیل فرارم را همراهم می‌آورم . من چشمانم را به خون آغشته کرده‌ام و اکنون وقت زجرکشیدنم است.
روزها از پس هم گذشته و اینک الیسیما، دیگر آن نوجوان درمانده‌ی شانزده‌ساله نیست؛ لیکن او را روزگار و حماقت خودش، عوض کرده است. او تازه دارد معنی «مجازات زن‌بودنش» را می‌فهمد. هفت‌سال از مرگ سام می‌گذرد و او در بالین خانواده‌ی طاهری تاب آورده است؛ خانواده‌ای که از یک نقطه‌ی کوچک به همه‌ی زندگی‌اش تبدیل شدند. همه‌چیز آرام به نظر می‌رسد؛ اما اصل ماجرا چیز دیگری است. در این میان، بازگشت دماوند به هیاهوی این آشفته‌بازار، دامن می‌زند و...
گاهی با یک شروع ساده می‌توان پایانی خوش را به ارمغان آورد. حال می‌خواهد آن آغاز با یک تصمیم بزرگ یا کوچک باشد. داستان درباره‌ی دختری‌ست که با توجه به علاقه و هدف مهم زندگیش، آشپزی، تصمیمی می‌گیرد که دورانی عجیب به زندگیش می‌دهد. همان تصمیم او را وارد بازی‌هایی می‌کند؛ بازی‌های خطرناکی که رنگ و بوی حقیقت دارند.
