شده ام مترسکی که عاشق کلاغ ها شده‌ست... نمی‌توانم باعث پراندن تو باشم ، نمی شود کاری کنم که سر به این باغ نزنی... مرا به زودی کشاورز می برد که بسوزاند. آدم ها هم مثل ما مترسک ها، وقتی عاشق می شوند به هیچ دردی نمی خورند دیگر. باید بسوزند...فقط سوختن...

این داستان، داستان زندگی دختری است که در اوج زنانگی، هنوز رؤیاهای دخترانه‌اش را در سر دارد. دختری که در هنگام عبور قایق رؤیاهایش از امواج خروشان، در یک زندگیِ پرتلاطم در ترس و تردید است؛ چرا‌ که در دوراهی مسئولیت‌های سنگینش و رؤیاهایی که هنوز در سرش مانده‌اند، انتخاب امری بسیار دشوار است. درنهایت او با انتخاب به‌ظاهر درستش، دیگری را قربانی می‌کند. شاید انتخاب او در اولین نظر درست بود؛ ولی دریای خروشان زندگی‌اش، با این انتخاب به آرامش و عشقی که برای زندگی‌اش در نظر داشت، پایان می‌دهد؛ پایانی که هیچ کس نمی‌تواند پیش‌بینی کند چه در انتظار دارد و هیچ کس نمی‌تواند بگوید در پس یک پایان، در زندگیِ وی چه خواهد شد.

داستان درمورد دختری به اسم پارمیداست که چند سال پیش از کشور فراری شد. و حاال وقتشه برگرده تا... برگرده تا خیلی چیزها رو عوض کنه... برگرده و سر از رازهای خانوادهاش دربیاره! رازی که...

زندگی پر از فراز‌ و نشیب‌هاست! لیانای داستان ما هم گذشته‌ بسیار سختی رو پشت سر گذاشته و به امید اینکه آینده‌ی روشن‌تری داشته باشه، روزهاش رو می‌گذرونه اما تقدیر همیشه هم قرار نیست فقط و فقط ضربه بزنه، بلکه گاهی هم یک دفعه یک چیزایی رو بهت می‌ده که همیشه توی رویاهات می‌دیدی! لیانا هم طی اتفاقاتی معجزه‌ی واقعی رو حس می‌کنه و در این راه با افرادی خاص آشنا می‌شه که آینده‌ش رو رقم می‌زنن؛ خصوصاً کسی که عشقِ لیانا می‌شه.

گاهی با یک شروع ساده می‌توان پایانی خوش را به ارمغان آورد. حال می‌خواهد آن آغاز با یک تصمیم بزرگ یا کوچک باشد. داستان درباره‌ی دختری‌ست که با توجه به علاقه و هدف مهم زندگیش، آشپزی، تصمیمی می‌گیرد که دورانی عجیب به زندگیش می‌دهد. همان تصمیم او را وارد بازی‌هایی می‌کند؛ بازی‌های خطرناکی که رنگ و بوی حقیقت دارند.

سیاره‌ای گرد که در مرکزش حرارتی سرخ برافراشته بود. در افسانه‌ها می‌گویند حرارتش غیرقابلِ کنترل بود و وسعتش وصف‌ناپذیر! می‌گویند اهالی سیاره برای کم کردن این حرارت افول‌ناپذیر، دست به دامان اهورای بزرگ شدند و او تنها یک راه پیشنهاد داد. خارج کردن حرارت با ماده‌ای ناشناخته و مرموز. در افسانه آمده است این کار بسیار خطرناک بود و خارج از خطرات موجود، این ماده در اذهان عمومی هنوز ناشناخته و مقهور بود؛ طوری که در سنن قدیمی اهالی از این ماده دوری می‌کردند و آن را منحوس و مایه‌ی بدیمنی می‌دانستند و گاه برای دورکردن بلایا، با سوزاندن این ماده از اهورای بزرگ طلب بخشش می‌کردند. اما اهورای بزرگ، خارج از سنن، کاری خواسته بود و آن آغشته کردن دست‌های بزرگان به این ماده بود. اهالی برای بررسی وسعت این مشکل به نزد بزرگان سیاره رفتند. آنجا مردی بود به نام رکابد؛ وی مردی مؤمن و اهل عبادت بود و روزی نبود که نزد اهورا به ستایش برنخاسته باشد. رکابد در نزد اهالی به بالاترین درجه اعتماد رسیده بود و وقتی رکابد حرف میزد، اهالی سند را امضاشده مهر می‌کردند و آن روز رکابد گفت : - فردا بالای کوه می‌رویم و آن را آزاد می‌کنیم،. این ماده تنها راه نجات ماست . و آن ماده نامی نداشت جز «سیتا»!

دیبا؛ هر کس که بگوید از مرگ نمی‌هراسد، لاف می‌زند! دیبا؛ مرگ، سریال ترسناک نیست که هر جایش را که نخواستی، نگاه نکنی. مرگ، رمان ترسناک هم نیست که هر جایش را که ترسیدی، کتاب را ببندی و چند نفس عمیق بکشی و به خودت حالی کنی که داستانی بیش نیست! مرگ؛ هیچ است دیبا، هیچ! همین هیچی بودنش است که این گونه خوفناکش می‌کند. دیبا؛ با اعجاز کلمه نمی‌توان مرگ را توصیف کرد، مرگ را باید با گوش بشنوی، با چشم بچشی و با بینی، بشنوی!

زوجی که بی‌اندازه عاشق و شیدا بودند و هم اکنون، پس از هشت سال زندگی مشترک، به صفر رسیده‌اند! جدالی میانشان نیست؛ اما دیگر نمی‌توانند کنار یکدیگر ادامه دهند. چه خواهد شد؟

آتش عشقی که بی مهابا، قلب مادرشان را نشانه گرفته؛ یکی لبریز از خشم و انتقام، دیگری تنها مشتش را میفشارد، از درون فرو میریزد و دعوت به آرامش میکند. قلبهایشان به هم گره خورده؛ ولی خاکسترهای این عشق سوزان، جان دیگری را بازیچه قراره داده، تا فاجعهای دیگر رقم بزند؛ اما این بار او تسلیم نمیشود!

مرگ! کلمه‌ای که مو را به تن آدم سیخ می‌کند! انتقام! تلافی! دختری که تقاص می‌دهد! دختری که به پای گذشته‌اش می‌سوزد! اشتباهی در کودکی... دنیای جوانی‌اش را ویران می‌کند! صدای زجه‌هایش در خنده‌هایی که بوی مرگ می‌دهد، گم می‌شود! آیا پونه از این سایه‌ی شوم رهایی می‌یابد؟!